భావనాంతరంగం

స్వాంతంత్ర దినోత్సవపు శుభాకాంక్షలు

చిన్ని జోక్ లాంటి ఒక నిజం మా ఆడవాళ్ళ స్వాతంత్రం మీద మేమే .....



మనకు స్వాతంత్రం వచ్చింది అంటగా ?????

మనకా ...!!!!!!!!

నిజమా అమ్మ.... మనకు కూడా వచ్చిందా!!!!!

లేదు రా అమ్మ, మనకు కాదు.... ఇదే మాట 62 ఏళ్ల నుంచి చెపుతున్నారు....నమ్మక..

వెన్నెలంటే నా కిష్టం. సముద్రపు హోరంటే నా కిష్టం. .. వెన్నెలలో తడిసి అలలపై మెరిసే నురగంటే నా కిష్టం. వీటన్నిటిని మొగలి పూల దొప్పలో కలిపి ఇచ్చే మా వూరంటే నాకింకా ఇష్టం...... మేడంటే మేడా కాదు గూడంటే గూడూ కాదు పదిలం గా అల్లుకున్న పొదరిల్లు మాది అన్నట్లు మాది అటు పల్లెటూరికి ఎక్కువ ఇటు పట్టణానికి తక్కువ గా వుండే ఒక మోస్తరు వూరు....

మావూరు అనగానే గుప్పెడు సన్నజాజులు గుండెలపై కుమ్మరించినట్లు ఎన్నో అనుభూతులు ఒక్క సారి మనసును చుట్టుముట్టేస్తాయి నాకు. .. కొన్ని గాఢం గా సాంబ్రాణి పొగలా చుట్టు ముట్టేస్తూ వుక్కిరి బిక్కిరి చేసి మధురమైన స్మృతులను తలపుకు తెస్తే, కొన్ని అప్పుడే విచ్చిన చంద్రకాంత పూలు గాలితో కలిపి తెచ్చే పరిమళాలు మనసుకు అందిస్తాయి. ఇక మరి కొన్ని ఎండిన నేలపై కురిసే తొలి చినుకుల విరిని లేపుతూ మరీ ఆనందాన్ని ఇస్తాయి.

భాష ఏదైనా భావమొక్కటే గుండెకు. అనుభూతుల సాంద్రత వేరైనా సారం మాత్రం ఒక్కటే నాకు మా వూరును తలుచుకుంటే...

మా వూరికి మాత్రమే పరిమితమైన విశ్లేషణలు చాలానే వున్నాయి. నా చిన్నప్పటి నుంచి అంటే పుట్టిన దగ్గర నుంచి పొట్టకూటి కోసం ఈ దేశానికి వలస వచ్చే వరకు నా జీవితం మొత్తం మా వూరిలోనే గడిచింది. పుట్టటం దగ్గర నుంచి, చదువు, పెళ్ళి, వుద్యోగం అన్నీ కూడాను.. మా వూరు సరస్వతి నిలయం. ఒక్క మెడిసన్ తప్ప మా వూరిలో లేని చదువు అంటూ ఏమి లేదు.. అబ్బో అదేమి గొప్ప అంటారు మీరందరు, ఇప్పుడు గొప్ప కాదేమో కాని మరి 1980 ల లోనే అన్ని కాలేజీల్లోని కోర్స్ లు మా వూరిలో వున్నాయంటే మరి అది మాకు గర్వ కారణమే కదా..

మా వూరి లో మిరప కాయ బజ్జీ తిన్న వారెవ్వరైనా ఒప్పుకోవలసిందే ఇంత మంచి బజ్జీ ఎక్కడా తినలేదు అని.... అంతే కాదు మా వూరు జగద్విఖ్యాతమైన లడ్డు కు కూడా పేరెన్నిక కన్నది, తిరుపతి కాదండోయ్...తిరుపతి లడ్డు తరువాత అంత గా ప్రఖ్యాతి చెందిన బందరు లడ్డు మరి మాదే కదా...
లడ్డు ఏమిటి లెండి, హల్వా, అది అనే కాదు అసలు మా వూరి పేరు మీదే అంటారు కదా బందర్ మిఠాయి అని.

మా వూరికి ఒక్క పేరే కాదండోయ్..... మచిలీపట్టణం అని కూడా అంటారు.. ఎప్పుడో పోర్చుగీసు వాళ్ల కాలం లో జాలరులకు ఒక పేద్ద చేప దొరికితే , ఆ చేప కన్ను తో ఫోర్ట్ తలుపే కట్టించారట అందుకే మచిలీ (చేప) పట్టణం అని పేరు వచ్చిందట. మత్య ప్రియులకు మా వూర్లో చాలా రకాల చేపలు,పీతలు గట్రా దొరుకుతాయి.

మా వూరికు పక్కనే సముద్రం, క్రిష్ణమ్మ సంగమపు అందాలు చూసి తీరవలసిందే కాని చెప్పనలవి కాదు.... నదులన్నీ వచ్చి సముద్రం లో కలవటం ఎంత సహజమో చదువుల కోసం, కోర్టు పనుల కోసం, మంచి వైద్యం కోసం, మా వూరుకు రావటం అంత సహజం గా వుండేది ఒకప్పుడు.

ఇప్పుడంటే రెసిడెన్షియల్ కాలేజ్ కల్చర్ పెరిగి పోయింది కాని మా వూరి హిందు కాలేజ్, నేషనల్ కాలేజ్ ఎంత మంది గొప్ప విద్యా వేత్తలకు, కళాకారు లకు పుట్టినిల్లు గా వుండేవి అనుకుంటున్నారు. ఆ లిస్ట్ మొదలు పెడితే అబ్బో ఇప్పట్లో అయ్యేది కాదులెండి. అంత ఎందుకండి... మా వూరి గురించి మంచి దర్శకులుగా పేరు వున్న జంధ్యాల గారు ఒక సినిమానే తీసేరు అంటే ఇంక మాటలెందుకు లెండి... ఏమిటా సినిమా అనుకుంటున్నారా? ష్... గుప్... చిప్.... చూడండి మీకు అందరికీ మా వూరి గొప్ప తనం తెలియక పోతే నేను మీ అందరికి ఫ్రీ గా ఒక డీ.వీ.డి పంపుతాను మరి...

ఈ దేశం వచ్చేక కూడా మా వూరి వాళ్ళు ఎక్కడైనా కనిపిస్తే మళ్ళీ ఒక్క సారి మా పాండు రంగడి ని, మా పున్నాగ పూల ను, మా మాలతీ లతలను, అంత కంటే ఎక్కువ మా సముద్రపు గాలిని తలిచి మురవక పోతే మా కంటే కూడా మా పక్కన వాళ్ళు ఆశ్చర్య పోతారు... కావాలంటే మా బోస్టన్ లో ఎవరిని ఐనా అడగండి. నిజం... మా వూరి మీద ఒట్టు...!!!!!!!

సుజన రంజని కోసం ఎప్పుడో రాసిన ఈ టపా ను ఎక్కడో పారేసుకున్నా, అడగ గానే వెతికి ఇచ్చిన కాంతి కిరణ్ గారికి ధన్య వాదాలతో..